بررسی تأثیر بازگویی واقعه استرس زا بر تنیدگی اخلاقی پرستاران

مقدمه: تنیدگی اخلاقی مشکل جدی در پرستاری است که در احساس از دست دادن یکپارچگی و نارضایتی پرستاران در محیط کارشان نقش دارد. تنیدگی اخلاقی بر روابط پرستار با بیماران و سایرین اثر می گذارد و می تواند کیفیت و کمیت و هزینه مراقبت پرستاری را تحت تأثیر قرار دهد. بازگوئی واقعه استرس زا به عنوان یکی از مداخلات مطرح در این زمینه عنوان گردیده است. روش: در این مطالعه مداخله ای نیمه تجربی 70 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر ارومیه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه تنیدگی اخلاقی کورلی و هامریک قبل و یک ماه بعد از مداخله جمع آوری شد. بعد از مرحله اول کارگاه آموزشی تنیدگی اخلاقی برای گروه مداخله برگزار و سپس جلسات بازگویی واقعه استرس زا با تکنیک هفت مرحله ای جفری میشل، طی چند جلسه بعد از هر واقعه استرس زا تشکیل گردید و پس از یک ماه مجدداً پرسشنامه ها در هر دو گروه تکمیل گردیدند و اطلاعات با نرم افزار spss نسخه 18 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد دفعات مواجهه با تنیدگی اخلاقی بعد از برگزاری جلسات بازگویی واقعه استرس زا در گروه مداخله و شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت (448/0=p)؛ در حالی که بعد از برگزاری جلسات بازگویی واقعه استرس زا شدت تنیدگی اخلاقی در گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری را نشان می داد (001/0p<). نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که جلسات بازگویی واقعه استرس زا بر تنیدگی اخلاقی پرستاران تاثیر مثبت دارد و در کاهش تنیدگی اخلاقی پرستاران مؤثر است